25.3.14

Lapang

Manusia berseronok, memang cukup seronok.
Tak ada lagi air mata sedih yang datang mendekatkan diri.
Tapi bila datang satu peringatan, bencana, apa saja kau istilah kau panggil, baru kau ingat Dia, baru kau ingat Tuhan.
Muzik kau, minat kau, seronok kau, hilang.
Tak lama, kejap pun pasti hilang.
Hilang menjadi pengingat Tuhan.
Ada jugak yang hilang daya fikir dan hilang iman.
Lebih baik kau hilang mengingat Tuhan.
Supaya bila bencana sudah hilang, kau akan sentiasa ingat kau pernah kembali kepada Tuhan.
Biarpun selepas bencana pergi jauh, kau mula jauh dengan Tuhan,
kau mungkin kadang-kadang termenung di tengah-tengah pagi, teringat Tuhan.
Hidayah milik Tuhan, milik Allah, kau tak ada hak nak pertikai.
Yang berkopiah sejak mimpi baligh pun belum tentu masuk syurga.
Yang rumahnya berhias botol arak di rak-rak kaca pun belum tentu masuk neraka.
Kau kena ingat mungkin umur kau tak akan jumpa kiamat besar kalau dikira dengan matematik, kiamat kecil mesti kau jumpa, mati.
Biar akal, hati, jiwa dan segalanya, lapang.

No comments:

Post a Comment